Boomerang history
Toen Australië bij de Tweede Wereldoorlog betrokken raakte, bestond de vloot uit voornamelijk Britse toestellen. Zowel Engeland als de Verenigde Staten hadden hun handen vol aan de bouw van vliegtuigen voor eigen gebruik en de toestellen die vanuit Amerika naar Australië verscheept werden, moesten een lange weg met de nodige gevaren afleggen.
Voor de Australiërs was dat een reden om een eigen jager te ontwikkelen. Het ontwerp is gebaseerd op de North American NA-16, de voorloper van de Texan/Harvard, mede omdat de Pratt & Whitney R-1830 motoren al in Australië in licentie werden gebouwd. Austalië had al ervaring met de Wirraway, een bewapende trainer die ook de NA-16 als uitgangspunt had. Voor de Boomerang werden zoveel mogelijk onderdelen van de Wirraway gebruikt.
Op 2 februari 1942 maakte de Boomerang zijn eerste vlucht. Het was een compact vliegtuig met de nadruk op wendbaarheid. Uiteindelijk werd het toestel als CA-12, CA-13 en CA-19 uitgebracht, ieder met zijn eigen aanpassingen. Ondanks zijn wendbaarheid, zware bewapening en bepantsering was de Boomerang vanwege zijn geringe snelheid niet opgewassen tegen de Japanse jagers, maar voldeed uitstekend als grondaanvalsvliegtuig.
A No. 4 Squadron Boomerang and ground crew at Nadzab, New Guinea in October 1943
